Το Ελληνικό Πυροβολικό γιορτάζει

Μοιραστείτε το

Το Ελληνικό Πυροβολικό μέσα στο πέρασμα των χρόνων και μια προσωπική ιστορία

Εισαγωγή

Έβρος, χειμώνας 2008. Ώρα 2:30 π.μ.. Με βαριά πόδια και βλέφαρα να κλείνουν από τις 53 μέρες συνεχόμενης υπηρεσίας και τις 2:15 ώρες ύπνου το προηγούμενο 24ωρο, οδηγούμαι από τον δεκαενεα αλλαγής για σκοπιά στην πύλη της μονάδας μέχρι τις 06:00. Το κρύο τσουχτερό, μόνος σύμμαχος το τζάκετ και το ισοθερμικό που σαν άλλη πανοπλία σε προστατεύει από τις συνεχείς ριπές του ανέμου που σου υπενθυμίζουν ότι πρέπει να μείνεις ξύπνιος μέχρι το εγερτήριο…

Αλλαγή στον επίσης κατάκοπο υποδεκανεα επί τιμή Θάνο (σύνηθες σκηνικό να αλλάζει ο ένας τον άλλο για 9 συναπτούς μήνες). Δεν ανταλλάσουμε κουβέντα με δύο νεύματα όμως συννενοούμαστε πλήρως… Ούτε λόγος να μείνω μέσα στο φυλάκιο καθώς οι έφοδοι είναι συνεχείς (σε μια ακόμη αποστροφή της τύχης μου η μέρα και η ώρα της υπηρεσίας μου έχει συμπέσει με αιφνιδιαστικούς ελέγχους του πάντα ετοιμοπόλεμου υποδιοικητή) και πρέπει να μπουν υπογραφές στη ρεμίζα που φιλοξενεί τα 12 καινούρια αυτοκινούμενα πυροβόλα.

Η υπηρεσία τελειώνει χωρίς ευτράπελα και ω του θαύματος στην πρωινή αναφορά ενημερώνομαι ότι με έναν ακόμη στρατιώτη και 3 ανωτέρους μας θα κατασκηνώσουμε για 2 βράδια (Φεβρουάριο) δίπλα από το ποτάμι για δοκιμαστική βολή με ρυμουλκούμενο πυροβόλο..Μια ακόμη μέρα σε μια ακριτική μονάδα του πυροβολικού ξεκινά…

Μπορεί να φαίνεται αντιφατικό και κάποιος να θέλει να ξορκίσει τις μνήμες της απίστευτης κούρασης, κρύου και εγκλεισμού αλλά το παραπάνω περιστατικό όπως και άλλα παρόμοια και μη περισταστικά είναι η αφορμή για ένα μικρό αφιέρωμα στο Ελληνικό Πυροβολικό το οποίο γιορτάζει σήμερα στις 04 Δεκεμβρίου.

Η αρχή

Η ιστορία του πυροβολικού ξεκινά με το ξέσπασμα της ελληνικής επαντάστασης του 1821. Ο Δημήτριος Υψηλάντης τον Ιούνιο του 1821 συγκροτεί στην Καλαμάτα ένα Ημιτάγμα Πεζικού, το οποίο υποστήριζε τμήμα πυροβολικού με δυο ορεινά πυροβόλα αγορασμένα στην Τεργέστη με δαπάνη των εκεί ομογενών το οποίο και καταστρέφεται ολοσχερώς στη μάχη του Πέτα του 1822 .

Με την άφιξη του Καποδίστρια το 1828 οργανώνεται το πρώτο Τάγμα Πυροβολικού (για πρώτη φορά στις 4 Δεκ. 1829 γιορτάζεται η γιορτή της Αγίας Βαρβάρας), διαθέτοντας 24 μικρά πυροβόλα, 36 πολιορκητικά και 24 όλμους.

Το 1843 μετονομάζεται το Τάγμα Πυροβολικού σε Μοίρα Πυροβολικού, εφοδιασμένη με οβουζοβόλα και σφαιροβουζοβόλα, ενώ το Δεκέμβριο του 1867 καθορίστηκε ότι οι Πυροβολαρχίες θα έχουν πυροβόλα Krupp 75 και 105 χιλ. , το δε Τοπομαχικό Πυροβολικό πυροβόλα των 87 χιλ. με έξι (6) πυροβόλα σε κάθε Πυροβολαρχία. Κατά τον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1897 το Πυροβολικό συμμετείχε στο Θεσσαλικό μέτωπο και την μάχη της Κρήτης.

Κατά τη διάρκεια του Α’ παγκοσμίου πολέμου, το Ελληνικό Πυροβολικό αποτελείτο από:

  • Τρία (3) Συντάγματα ΠΠ, με πυροβόλα 75 χιλ. Σνάϊντερ και Σκόντα.
  • Ένα (1) Σύνταγμα Βαρέως Πυροβολικού, με πυροβόλα 120 χιλ. Ντε Μπάνζ.
  • Ένα (1) Σύνταγμα Οβιδοβόλων 155 χιλ.
  • Είκοσι(20) Μοίρες Ορεινού Πυροβολικού, με πυροβόλα 65 χιλ. Σνάϊντερ ή 75 χιλ. Σνάϊντερ – Δαγκλή ή Κρούπ από λάφυρα των Βαλκανικών Πολέμων.
  • Κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο το Πυροβολικό συμμετείχε σε όλες τις μάχες του Μακεδονικού μετώπου με κυριότερες τις μάχες του Σκρά, Στρυμώνα, Δοϊράνης και Κερκίνης.

Μετά την Μικρασιατική καταστροφή και μέχρι το 1935 το πυροβολικό διέθετε παλαιό υλικό ενώ αντιμετώπιζε και πολλές ελλείψεις σε ανταλλακτικά με συνέπεια τις συνεχείς βλάβες. Στο πλαίσιο αναδιοργάνωσης όμως των ενόπλων δυνάμεων πριν τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο το όπλο του πυροβολικού ενισχύθηκε αρκετά ενώ συγκροτήθηκαν οι ακόλουθοι σχηματισμοί:

Ορειβατικό Πυροβολικό

  • 192 Ορειβατικά πυροβόλα Σνάϊντερ 75 χιλ. υποδείγματος 1919 (βεληνεκούς 9000 μ.)
  • 120 Ορειβατικά πυροβόλα Σνάϊντερ 105 χιλ. υποδείγματος 1919 (βεληνεκούς 8000 μ.)
  • 18 Ορειβατικά πυροβόλα Σκόντα 75 χιλ. (βεληνεκούς 6000μ)
  • 48 Ορειβατικά πυροβόλα Σναϊντερ-Δαγκλή 75 χιλ.
  • 7 Ορειβατικά πυροβόλα Σκόντα 105 χιλ. υποδείγματος 1916 (βεληνεκούς 6350 μ.) συνολικά 7.
  • 110 Ορειβατικά πυροβόλα 65 χιλ. (βεληνεκούς 5500 μ.) τα οποία διατέθηκαν κατά Ουλαμούς ως Πυροβολικό Συνοδείας των Συνταγμάτων Πεζικού.

Πεδινό Πυροβολικό:

Διατέθηκε κατ’ αρχή ένα Σύνταγμα Πεδινού Πυροβολικού κατά Σώμα Στρατού με πεδινά πυροβόλα Σνάϊντερ 75 χιλ. συνολικά 208.

Βαρύ Πυροβολικό:

Διατέθηκε κατ’ αρχή ένα Σύνταγμα Βαρέως Πυροβολικού κατά Σώμα Στρατού με τα παρακάτω διαμετρήματα:

  • 48 Πυροβόλα δισκελή Σνάϊντερ 85 χιλ. υποδείγματος 1925 (βεληνεκούς 15150μ.)
  • 48 Πυροβόλα δισκελή Σνάϊντερ 105 χιλ. υποδείγματος 1925 (βεληνεκούς 15000μ.)
  • 60 Πυροβόλα δισκελή Σνάϊντερ 155 χιλ. υποδείγματος 1917 (βεληνεκούς 12000μ.)
  • 150 Πυροβόλα Σκόντα 150 χιλ.
  • 5 Πυροβόλα Ντε Μπανζ 120 χιλ.
  • 24 Οβιδοβόλα 6” συνολικά 24
  • 3 Πυροβόλα Κρουπ 105 χιλ.

Αντιαεροπορικό Πυροβολικό

Το Α/Α Πυροβολικό διέθετε τα παρακάτω πυροβόλα:

  • Πυροβόλα Μπόφορς 80 χιλ. υποδείγματος 1930 (βεληνεκούς 14500μ) συνολικά 4.
  • Πυροβόλα Κρουπ 88 χιλ. (βεληνεκούς 14700 μ.) συνολικά 25.
  • Πυροβόλα Ραϊνμετάλ 37 χιλ. υποδείγματος 1937 (βεληνεκούς 6800 μ.) συνολικά 54.
  • Πυροβόλα Ραϊνμετάλ 20 χιλ. υποδείγματος 1937 συνολικά 187.

Κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο το Ελληνικό Πυροβολικό συμμετείχε στις μάχες Πίνδου Καλαμά, Κορυτσάς, Πρεμετής, Κλεισούρας και Τρεμπένιτσας. Μετά την κατάληψη της χώρας από τους Γερμανούς παρεδόθησαν όλα τα Πυροβόλα. Ο νεοδημιουργηθείς στην Μ. Ανατολή Ελληνικός Στρατός διέθετε δύο Συντάγματα Πεδινού Πυροβολικού με Πυροβόλα 25 λιβρών τα οποία εφοδιάστηκε από την Μ. Βρετανία και με τα οποία συμμετείχε στις μάχες του Ελ Αλαμέιν και του Ρίμινι.

Σύγχρονη εποχή

Σήμερα το Ελληνικό Πυροβολικό χωρίζεται σε δύο κύριες κατηγορίες, το πυροβολικό μάχης και το αντιαεροπορικό πυροβολικό. To πυροβολικό μάχης είναι το κύριο όπλο παροχής πυρών υποστήριξης. Αποστολή του είναι η παροχή συνεχούς και έγκαιρης υποστήριξης με πυρά, στις δυνάμεις ελιγμού, για την άμεση καταστροφή και εξουδετέρωση των στόχων εκείνων, οι οποίοι θέτουν σε κίνδυνο την εκπλήρωση της αποστολής τους. Το αντιαεροπορικό πυροβολικό έχει ως αποστολή να εξουδετερώσει ή να μειώσει την αποτελεσματικότητα της επίθεσης ή επιτήρησης από εχθρικά αεροσκάφη ή βλήματα μετά την εκτόξευσή τους, έτσι ώστε να υποστηριχθεί η ασφαλής διεξαγωγή των επίγειων πολεμικών επιχειρήσεων. Στον πίνακα που ακολουθεί μπορείτε να δείτε τις κύριες μονάδες του πυροβολικού μάχης για τις οποίες βέβαια θα ακολουθήσουν αναλυτικά αφιερώματα.

ΣύστημαΜονάδες
mlrs greeceΜ-270 MLRS36
rm-70 greek armyRM-70116
pirovoliko-pzh2000 Ελληνικό ΠυροβολικόPzH-200024
m-109Μ-109A1B51
 M-109A282
M-109GEA150
M-109GEA2223
M-109A512
ATACMSMGM-140 ATACMS (τακτικό πυραυλικό σύστημα εδάφους-εδάφους επί των MLRS)153

Χρήσιμες πληροφορίες

Προστάτιδα του Πυροβολικού είναι η Αγία Βαρβάρα, και εορτάζεται στις 4 Δεκεμβρίου του κάθε έτους. Το έμβλημα του Πυροβολικού καθιερώθηκε το 1914, έχει σχήμα ασπίδας με τα χαρακτηριστικά χρώματα του μαύρου και του κίτρινου τα οποία αναγάγονται στο Βυζάντιο, απεικονίζοντας δυο κανόνια παλαιάς τεχνολογίας, συμβολίζοντας το Πυροβολικό Μάχης, και στην μέση εναν αντιαεροπορικό πύραυλο, δείχνοντας την ύπαρξη του Αντιαεροπορικού Πυροβολικού. Ως γνωμικό του Πυροβολικού είναι το Ισχύς δια της γνώσεως,. Παραδοσιακά θεωρούνταν το όπλο του Στρατού Ξηράς το οποίο είχε στελέχη υψηλής κατάρτισης λόγω της εκπαίδευσης που απαιτούσε.

Πηγές:


Μοιραστείτε το

Αφήστε μια απάντηση

error: Content is protected !!